 |
| met dank aan Pirjo van de Jaya |
Deze foto van ons en ons schip vond ik op Pirjo's blog (http://jaya-seglar-igen.blogspot.com) en ik vind het wel een heel leuk plaatje vandaar nu op ons eigen blog
dinsdag 30 december 2014
zondag 30 november 2014
Bananen en Boot op de kant
Na ons uitstapje naar San Miguel zijn we weer teruggevaren naar Terceira. We hebben daar tot september genoten van het heerlijke weer. Een indruk van een bananenplantage (met dank aan Jose).
Ook nog wat passievrucht en een mooie lucht.
Een week van te voren zijn we ons gaan voorbereiden voor de boot op de kant. Opruimen, zeilen eraf, alle vallen en schoten schoon, windmeter naar binnen, etc.
Schoonmaken en schoonmaken.
Eerst het onderwaterschip, dat moet nu toch een keer opnieuw in de antifouling. We konden een hogedrukspuit lenen dus met een dagje was alle oude antifouling eraf. Na 4 jaar was de SeaAlu van Jotun op. We hadden er nog een dun laagje opzitten maar de eerste pokken begonnen te komen. Tijd voor een nieuwe laag, maar ja wat gaan we erop smeren. Iets wat goed werkt maar het Alu niet aantast. We zoeken dus een goede antifouling voor op zout water.
Ook binnen hebben we alles gepoetst en afgenomen met azijnwater tegen de schimmel.
Tijdens het schoonmaken was het 30 graden en toen gingen ze naast ons een huis afbreken en we stonden benedenwinds, wat een bende was binnen korte tijd. Konden we weer beginnen maar nu met alle luiken dicht. Dat was geen pretje. het schip zag er buitenop vreselijk uit. De regen zal het intussen wel weggespoeld hebben.
Het eruit halen van de boot was nog een heel gedoe met swell in de haven en dan met name in de kom waar we eruit getakeld moesten worden. Na 1 keer uitstel, lukte het de tweede keer maar niet van harte. Alles ging goed maar de volgende keer toch met heel rustig weer en geen swell. Dat is het nadeel als je er toch uit moet en niet een week of wat kan wachten tot het weer beter is.
Daar staan we dan, tot april 2015
Ook nog wat passievrucht en een mooie lucht.
Een week van te voren zijn we ons gaan voorbereiden voor de boot op de kant. Opruimen, zeilen eraf, alle vallen en schoten schoon, windmeter naar binnen, etc.
Schoonmaken en schoonmaken.
Eerst het onderwaterschip, dat moet nu toch een keer opnieuw in de antifouling. We konden een hogedrukspuit lenen dus met een dagje was alle oude antifouling eraf. Na 4 jaar was de SeaAlu van Jotun op. We hadden er nog een dun laagje opzitten maar de eerste pokken begonnen te komen. Tijd voor een nieuwe laag, maar ja wat gaan we erop smeren. Iets wat goed werkt maar het Alu niet aantast. We zoeken dus een goede antifouling voor op zout water.
Ook binnen hebben we alles gepoetst en afgenomen met azijnwater tegen de schimmel.
Tijdens het schoonmaken was het 30 graden en toen gingen ze naast ons een huis afbreken en we stonden benedenwinds, wat een bende was binnen korte tijd. Konden we weer beginnen maar nu met alle luiken dicht. Dat was geen pretje. het schip zag er buitenop vreselijk uit. De regen zal het intussen wel weggespoeld hebben.
Het eruit halen van de boot was nog een heel gedoe met swell in de haven en dan met name in de kom waar we eruit getakeld moesten worden. Na 1 keer uitstel, lukte het de tweede keer maar niet van harte. Alles ging goed maar de volgende keer toch met heel rustig weer en geen swell. Dat is het nadeel als je er toch uit moet en niet een week of wat kan wachten tot het weer beter is.
Daar staan we dan, tot april 2015
woensdag 15 oktober 2014
San Miguel en Terceira, Azoren
Om ons vlot te laten servicen en een tube voor onze kano te halen (onder garantie) zijn we naar San Miguel (Punta Delgada) gegaan. Dat was een nachtje doorzeilen maar we werden daar onthaald door de Windlise, een plekje was al gereserveerd. Zo kon Madchen weer aan boord om daar als ze Daan zag meteen te gaan plassen. We hebben later alle vloerbedekking delen geschrobt en goed gespoeld.
Het servicen van ons vlot verliep aanvankelijk "vlot" maar toen we het na de afgesproken 2 dagen terug kregen was het wel/niet geserviced. Men had alles gedaan maar men was niet bevoegd om het certificaat te maken, dus alle nieuwe spullen er weer uit en zo kregen we het vlot terug, geen kosten.
Later hebben ze na overleg alles nog een keer gedaan maar nu kwam er een collega uit Lissabon vliegen die wel gemachtigd was om het certificaat te maken en uiteindelijk krgen we een week later ons vlot gecerviced terug met certificaat. We kunnen er weer tegen tot 2017.
Een andere tube voor onze kano was wat lastiger, dat gaat bij de Decathlon zeker een maand duren voordat de tube er is. Daar gaan we dus niet op wachten. We gaan dus in Nederland ruilen.
We zijn met de bus naar Furnas gegaan om daar de botanische tuin te bezoeken maar bovenal te zwemmen in de vijver voor het oude hotel. Het water is bruin van de roest en/of zwavel maar heerlijk warm. In de zon was het misschioen een beetje te warm. We hebben er ook een wandeling rond het meer gelopen, we (her)kende de wandeling van 13 jaar geleden.
Verder hebben we de stad verkend en naar 2e hands auto's gekeken.
donderdag 17 juli 2014
Terceira, Azoren
In de tussentijd zijn we weer verkast naar Terceira. Santa Maria was echt bijzonder en we denken dat we er ook wel weer terug gaan, al was het maar om weer Espirito Santo en Sao Jaio mee te maken. Met het feest van Sao Jaio hebben we een geweldige avond beleefd op het buurtfeest van de buurt waarin de marina ligt. Op een heel klein pleintje hadden ze lange tafels rond de fontein gezet waar de buurt massaal kwam eten s'avonds. De buurt had alles zelf gekookt en gebakken, overdag waren we al weer wezen proeven, je hoeft maar voorbij te lopen en je neus in de lucht te steken of je wordt uitgenodigd om binnen te komen proeven en om sávonds naar het feest te komen. Ze hadden echt heel veel en heel lekker gekookt, vooral de toetjes waren een feest.
 |
| Madchen en Birgit, met dank aan Astrid van de Windlise, |
We zijn vervolgens in een etmaal naar Terceira gezeild, we hebben Sao Miguel overgeslagen, die komt volgend jaar nog wel aan de beurt. Terceira is duidelijk anders, groter met veel meer mensen en landbouw ipv veeteelt zoals op Santa Maria. Het is wel mooi.
 |
| Daan tijdens een wandeling in het noorden van Terceira |
vrijdag 13 juni 2014
Santo Espirito
Op de Azoren hebben ze nog een gebruik tijdens de pinksterdagen. Ergens in de 13 eeuw heeft de enige koningin van Portugal opdracht gegeven om eten aan de armen uit te delen. Soep met vlees, brood, wijn en zoet brood. Op het vaste land is dit gebruik verdwenen maar op de Azoren wordt het nog volop in ere gehouden. Het eten wordt geschonken door de mensen die een wens hebben gedaan, of ze pas schenken op het moment dat de wens is uitgekomen of dat ze schenken om de goden gunstig te stemmen weten we eigenlijk niet.
Tijdens onze autoritten zijn we gaan kijken bij de voorbereiding van de maaltijden. En dat was leuk. Er waren een man of tien druk bezig met de kookpotten, vlees uitbenen, vuurtje gaande houden etc. Wij keken voorzichtig om het hoekje maar werden gelijk uitgenodigd om binnen te komen en te eten en uitleg te krijgen, Het was echt een feestje, we moesten wel in de keuken eten, de tafels waren al wel gedekt maar die waren voor die avond.
Achtteraf kwamen we weer langs St Paul do Cima en vertelde ze dat ze meer dan 1800 maaltijden hadden uitgedeeld, ze hadden tenslotte ook 6 koeien geschonken gekregen!
Tijdens onze autoritten zijn we gaan kijken bij de voorbereiding van de maaltijden. En dat was leuk. Er waren een man of tien druk bezig met de kookpotten, vlees uitbenen, vuurtje gaande houden etc. Wij keken voorzichtig om het hoekje maar werden gelijk uitgenodigd om binnen te komen en te eten en uitleg te krijgen, Het was echt een feestje, we moesten wel in de keuken eten, de tafels waren al wel gedekt maar die waren voor die avond.
Achtteraf kwamen we weer langs St Paul do Cima en vertelde ze dat ze meer dan 1800 maaltijden hadden uitgedeeld, ze hadden tenslotte ook 6 koeien geschonken gekregen!
donderdag 5 juni 2014
Santa Maria Azoren
We liggen nu een aantal dagen in Vlia do Port op het eiland Santa Maria. De avond dat we aankwamen was er gelijk een feest boven in het dorp, dus de ontvangst was weer goed. Vuurwerk, lekkere hapjes en dierenverkoop uit de achterbak van de pick up.
Het haventje is klein en beschut.
Het is hier weer heel anders dan op Porto Santo , echt agrarisch met koeien in de wei, visserboten naast ons die grote tonijnen vangen, en een kein dorp met 4 supermarkten. Op het hele eiland leven 5000 mensen ongeveer maar een kwart daarvan heeft zijn eigen winkeltje!!
Gisteren zijn maar weer eens gaan wandelen en het is het echt mooi, veel bloemenpracht, groene en gele hellingen, overal stenen muurtjes. Het lijkt een beetje op Ierland maar dan met mooi weer, hoewel nu stormt en regent het.
Toen we gisteren bijna weer terug waren in de haven werd onze weg geblokkeerd door een uit de hand gelopen vuilverbranding. We konden geen kant op want achter ons lagen 100 meter kliffen en voor ons was het oprukkende vuur. Heel angstig, met veel rook en vlammen. De brandweer heeft ons uiteindelijk ontzet. Op de foto kan je ons wandelpad als een streep door de zwart gebrande helling zien.
Het haventje is klein en beschut.
Het is hier weer heel anders dan op Porto Santo , echt agrarisch met koeien in de wei, visserboten naast ons die grote tonijnen vangen, en een kein dorp met 4 supermarkten. Op het hele eiland leven 5000 mensen ongeveer maar een kwart daarvan heeft zijn eigen winkeltje!!
Gisteren zijn maar weer eens gaan wandelen en het is het echt mooi, veel bloemenpracht, groene en gele hellingen, overal stenen muurtjes. Het lijkt een beetje op Ierland maar dan met mooi weer, hoewel nu stormt en regent het.
Toen we gisteren bijna weer terug waren in de haven werd onze weg geblokkeerd door een uit de hand gelopen vuilverbranding. We konden geen kant op want achter ons lagen 100 meter kliffen en voor ons was het oprukkende vuur. Heel angstig, met veel rook en vlammen. De brandweer heeft ons uiteindelijk ontzet. Op de foto kan je ons wandelpad als een streep door de zwart gebrande helling zien.
Abonneren op:
Posts (Atom)